Aling Beka
Lekat talaga itong mga kapitbahay ko. Sobrang madadrama ang buhay. Hindi ko alam kung matatawa ako o maasar kapag nakikita ko silang nagbabakbakan. Para akong nanonod ng pelikula starring Chanda Romero at Mark Gil kapag nagputakan na sila.
Pitong taon na kaming nakatira sa apartment naming studio-type d2 sa Bukid, Malate. Sa ngyon ay ang kapatid kong si Samantha lang ang kasama ko dito. Minsan ay nagpupunta at dito natutulog si BHE. 4 na floors lang naman ang building at ska may rooftop sa tuktok (malamang nasa tuktok ang rooftop). Sa second floor kami kaya lahat ng istorya ng buhay ng mga kapitbahay ko, sa ayaw man at sa gusto ko, sagap na sagap ko. Hindi ako nakikipagtsismisan sa kanila siyempre kasi may sarili akong mundo pero kapag nagsigawan na at nagpalitan na sila ng malulutong na murahan na kinekendi lang nila sa mga bunganga nila, sapul na sapol ang mga tenga namin.
Si Jenny nga daw na nakatira sa 3rd floor ay isang kabit, sabi nung isang kapitbahay namin na si Aling Beka na nakakairitang magkwento pero nakakaentertain ang mukha dahil todo sa facial expression na parang reenactment ang tsismis na ikinakalat. May anak daw sa probinsiya si Jenny at dahil sa hirap ng buhay ay nagtrabaho dito sa isang club dito sa Maynila at nagkaroon ng isang customer na police na ibinabahay siya ngyon, sa 3rd floor nga, at binigyan pa siya ng isang katulong. Ewan ko lang kung totoo, hehehe. Pero may nakikita akong matandang lalaking dumadalaw sa kanya na may dala dalang grocery items lagi. Hindi ko naman kasundo si Jenny. Sexy lang siya pero lukot ang mukha. Simangot pa. Minsan nakaaway ko yun kasi masyadong maepal sa landlady namin, lagi kami isinusumbong kasi maiingay daw kami. Sinagot sagot ko nga. Umandar pagiging warfreak ko. Hayun, hindi na nakikialam sa mga buhay namin.
Tapos yung dalawang magkapatid na gurl na nakatira naman sa 4th floor, nang nakakwentuhan ko minsan ay nagtatrabaho naman daw sila sa call center kaya wala sila sa taas madalas sa gabi. Iba naman ang version ni Aling Beka. Siyempre hindi pahuhuli ang bilat sa pagbroadcast ng nasasagap niya. Mga callgirl daw yung magkapatid. Ingles lang daw ng ingles kasi mga Bisaya. Hindi daw halata kasi ang pagiging matigas ang dila ng isang Bisaya kapag ingles sila magsalita. Bilib din ako kay Aling Beka, sa lahat ng tsismosa, siya lang ang nagjujustify ng mga sinasabi niya, hehehe. Pero parang may point si and dakilang tsismosa eh, kasi ilang beses na sa tuwing binubuksan ko ang pinto ng apartment namin ay nakikita ko yung magkapatid na papaakyat sa hagdanan na may kasamang iba't ibang lalaki. Take note, 3 beses ko yata nakitang foreigner naman ang kachukchakan nila (sumasanib yata sa akin si Aling Beka). After 5 months, nalaman ko na lang na buntis yung isa sa magkapatid at ang ama ay ang anak ni Aling Beka na si Marlon na teenager pa na mukhang hoodlum na walang ginawa kundi pumalakpak sa bubong ng bahay nila kasi tinatawag niya ang mga alagang kalapati. Simula noon, hindi ko na narinig na itsinismis ni Aling Beka yung mga taga 4th floor. Iba na ang kanyang subjects to destroy.
Yung mga friendly neighbors ko sa baba ng apartment, magkakamag-anak pero magkakaaway. Naging source of entertainment ko na sila kapag nagaaway away na sila. Naabutan ko nga sila kanina kaso hindi ko naivideo yung fight scene. Yung sigawan lang. Comedy nga labas ko kanina kasi kamamadali ko sa pagset ng cellphone ko sa video para icapture ang moment nila ay napress ko ang shutter (sony erickson) at biglang nagflash yung camera, nakaimage mode pa pala. Natigil ang away at napatingin silang lahat sa akin. Gusto ko sumigaw ng "IBOBLOG KO YAN!!!", pero d ko na lang sila pinansin, kunwari nagtetext ako. Hayun, tuloy lang sila, nagsabunutan pa. Sayang hindi ko navideo.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Post a Comment